Wereldwijd worden organisaties geconfronteerd met toenemende regelgevingsdruk om hun producten beter traceerbaar te maken. Deze druk is tweeledig en komt voort uit de noodzaak om de gezondheid en veiligheid van consumenten te beschermen. Anderzijds om meer transparante en toekomstbestendige toeleveringsketens te ontwikkelen.
Deze drijfveren kunnen gezien worden als noodzakelijk kwaad: een stok achter de deur die de invoering van nieuwe oplossingen en processen afdwingt om extra gegevens te verstrekken. Dit is echter niet noodzakelijk het geval.
Zoals Lee Metters, Group Business Development Director, Domino Printing Sciences, uitlegt, is er voor traceerbaarheid en transparantie niet veel meer nodig dan een eenvoudige, gesrialiseerde code. De vitale link tussen het product en de online gegevens, herkomst en geschiedenis. Bovenal kunnen organisaties de gegevens die serialisatie oplevert, gebruiken om veel meer te bereiken dan alleen naleving.
Beveiliging in de schijnwerpers
In de afgelopen tien jaar is het aantal overheidsinstellingen en toezichthouders dat meer en striktere gegevensuitwisseling vereist om de veiligheid van patiënten en consumenten te beschermen duidelijk toegenomen. Dit gebeurt meestal via 2D-codes en serialisatie, waarbij een geïndividualiseerde of variabele code aan items wordt toegewezen, zodat deze gedurende hun hele levensduur op unieke wijze worden geïdentificeerd, gevolgd en getraceerd.
Wettelijke vereisten voor serialisatie* waren tot voor kort voorbehouden aan geneesmiddelen, medische hulpmiddelen en tabak. Naarmate de wereldwijde vraag naar meer transparantie binnen leveringsketens toeneemt, zien we echter dat deze vereisten zich ook uitbreiden naar andere industrieën, met name de dranken- en voedingsmiddelenindustrie. Zo werd het Russische track & trace-systeem Chestny ZNAK in 2017 in gebruik genomen voor voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen. Inmiddels is dit uitgebreid naar gebotteld water en melk. Bovendien verwacht men dat bij de volgende update van de Food Safety Modernization Act van de FDA de serialisatie van bepaalde voedingsmiddelen en dranken in de VS verplicht wordt.
Mogelijkheden voor de toeleveringsketen
Nalevingsverplichtingen verhogen doorgaans de kosten voor merken, maar leveren weinig commerciële winst op. Hoewel het vooruitzicht op nieuwe wettelijke serialisatievereisten daarom ontmoedigend lijkt, kan de serialisatie van producten in werkelijkheid aanzienlijke voordelen voor merken opleveren. Bijvoorbeeld om inzicht te krijgen in het traject dat producten afleggen binnen toeleveringsketens.
Zoals de farmaceutische industrie al heeft ontdekt, geeft end-to-end traceerbaarheid van producten via scanbare, geserialiseerde 2D-codes merken de kans om hun leveringsketens efficiënter te managen en potentiële oorzaken van verspilling weg te nemen. Dezelfde voordelen zijn van toepassing op de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, en met de wereldwijde druk om voedselverspilling terug te dringen, is de mogelijkheid voor verandering nu groter dan ooit.
Het scannen van variabele codes bij elke stap in de toeleveringsketen – van de eerste levering van grondstoffen tot en met de datum van verkoop in de detailhandel – geeft partners in deze ketens toegang tot informatie over de herkomst en het traject van elk product. De betere zichtbaarheid helpt om problemen en bronnen van verspilling bij elke stap in het traject van een product te identificeren, wat de nodige inzichten biedt om toeleveringsketens efficiënter te maken.
Gegevensuitwisseling tussen toeleveringsketens kan ook inzicht bieden in vraag- en aanbodniveaus in verschillende regio's. Dit geeft fabrikanten de kans om te produceren op een manier die aansluit bij de behoeften, zowel downstream als upstream. De voordelen van een efficiëntere toeleveringsketen helpen om verspilling terug te dringen en inefficiënte elementen weg te nemen. Ze geven merken de mogelijkheid om consumenten een grotere keuze aan verse voedingsmiddelen te bieden, die bovendien langer houdbaar zijn.
Streven naar transparantie
De voordelen van dit soort diepgaande, gedetailleerde gegevens over de leveringsketen gaan veel verder dan het merk zelf, aangezien nu alom wordt erkend dat meer transparantie in de voedselketen essentieel is voor duurzame groei en ontwikkeling.
Een van de zeventien VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling is gericht op het waarborgen van duurzame consumptie- en productiepatronen (UNSDG 12), met als doelstelling om in 2030 de voedselverspilling per hoofd van de bevolking in winkels en bij consumenten te halveren en voedselverlies in de productie- en leveringsketens (waaronder verliezen na de oogst) terug te brengen.
In het VK wordt in de National Food Strategy, een onafhankelijk overheidsrapport, aanbevolen om een nationaal programma rondom voedingssysteemdata op te zetten. Hiermee verzamelt en deelt men gegevens om de gezondheid, het welzijn en het milieu van het land te verbeteren. Volgens het rapport moet het programma gegevens van buiten het agrarische bedrijf bevatten. Namelijk "over de productie, distributie, verkoop en de milieu- en gezondheidseffecten van voedsel".
Andere overheden kijken eveneens naar oplossingen om een audit trail van gegevens over de toeleveringsketen van voedselproducten te bieden.
In 2020 stelde het Amerikaanse ministerie van Landbouw voor blockchain-technologie te gaan gebruiken voor het traceren van biologische voedingsmiddelen. De Food and Drug Administration van het Chinese district Chongqing Yuzhong heeft blockchain-technologie getest om traceerbaarheid en kwaliteitsborging in toeleveringsketens van levensmiddelen en geneesmiddelen te vergemakkelijken. China is een van de snelste ter wereld als het gaat om de inzet van deze technologie. Zo introduceert de centrale overheid naar verwachting later dit jaar een nationale blockchain-standaard.
Daarnaast bieden organisaties zoals TagOne, WholeChain en IBM ook op blockchain gebaseerde oplossingen voor de voedingsmiddelen- en drankenindustrie om de traceerbaarheid te verbeteren. Onderliggend doel hierbij is om voedselverspilling te verminderen door voedsel verser en veiliger te maken en om de duurzaamheid en efficiëntie van de leveringsketen te vergroten.
Is blockchain de oplossing?
Voor veel bedrijven blijft blockchain een onduidelijk begrip. Toch zal elke fabrikant van voedingsmiddelen en dranken bekend zijn met etiketten met variabele data en geserialiseerde codes. Dit zijn de onderliggende productcodes die traceerbaarheid en transparantie creëren door fysieke producten aan de online wereld te koppelen.
De eerste en eenvoudigste stap naar een efficiëntere leveringsketen is het implementeren van variabele 2D-codes die de uitwisseling van gegevens vergemakkelijken. Geserialiseerde codes die uniek zijn voor elk product bieden het hoogste dataniveau, maar zelfs identificatiegegevens op batchniveau kunnen een zekere mate van transparantie bieden.
Een verdere stap is om een achtergrondsysteem te implementeren dat bij elke fase van de leveringsketen gegevens verzamelt en zodanig opslaat dat ze meteen beschikbaar zijn. Een op blockchain gebaseerd systeem biedt vervolgens een aanvullende en onaantastbare garantie dat de informatie correct is.
De variabele 2D-code is de essentiële link die een fysiek product bij elke stap met al zijn online data verbindt.
Conclusie
Door middel van regelgeving, ESG-initiatieven van bedrijven en de vraag van consumenten is de wereld op weg naar een betere identificatie en snellere gegevensuitwisseling, wat de efficiëntie van leveringsketens aanzienlijk kan verbeteren. Sommige organisaties kunnen ook helpen met de back-end, bijvoorbeeld door op blockchain gebaseerde oplossingen of systemen voor de toeleveringsketen te leveren. Voor deze oplossingen is een link met het fysieke product nodig, wat betekent dat fabrikanten ervoor moeten zorgen dat hun systemen die link kunnen bieden.
Het goede nieuws is dat het implementeren van serialisatie geen probleem hoeft te zijn. De onderliggende codeertechnologie op basis van variabele data die nodig is voor traceerbaarheid en authenticatie bestaat al. Deze technologie vormt de ontbrekende link tussen de fysieke producten van fabrikanten en de online wereld en maakt de weg vrij voor echt duurzame voedseltoeleveringsketens.
*Regelgevingen omvatten de EU-richtlijn inzake vervalste geneesmiddelen, die voor het eerst werd aangenomen in 2011 en waarin geharmoniseerde maatregelen werden ingevoerd om ervoor te zorgen dat geneesmiddelen in de Europese Unie (EU) veilig zijn en dat de handel in geneesmiddelen naar behoren wordt gereguleerd; de Drug Supply Chain Security Act (DSCSA), een wet van de Amerikaanse federale overheid die in 2013 is uitgevaardigd om bepaalde geneesmiddelen op recept te kunnen identificeren en traceren; en de nieuwe serialisatierichtlijnen voor geneesmiddelen van de Chinese National Drug Administration (CNDA).
